Luxe

Na drie maanden ouderschapsverlof voelt het nog steeds als een enorme luxe om op een gewone dinsdagmiddag ergens met een vriendin te kunnen lunchen.

We deden ook luxe.

We namen een luxe broodje.
BRUSCHETTA met gemarineerde bietjes, courgette-ricotta en sherrydressing € 6,95

Dat smaakte naar meer.
Naar een onwijs lekkere luxe tosti.
Of zo.

Bocht

Op blote voetjes onder kromme beentjes rent ze elke ochtend blij de slaapkamer uit de gang in op weg naar de woonkamer
ze vliegt bijna uit de bocht
je denkt dat ze valt maar ze valt niet

zo moet het maar blijven

de dag vrolijk en enthousiast tegemoet dribbelen
bijna de bocht uitvliegen
jezelf staande weten te houden

Acht uur

Na acht vrije dagen vraag ik me ineens af waarom een werkdag acht uur telt.
Wie heeft dat bedacht?
En hoe produktief ben je in acht uur?
En hoe vermoeiend is het om na acht uur werken nog aan een halve werkdag thuis te beginnen?
Is zes uur werken niet veel beter?
Op flexibele tijden: van acht tot twee, van negen tot drie, van tien tot vier, van elf tot vijf, van twaalf tot zes, van een tot zeven, twee tot acht. Werkoverleg standaard van twaalf tot een.

Zes uur werken is beter!
Voor iedereen:
de baas, de klant, de werkende vader, de werkende moeder, het kind, de vriend, de vriendin, de vage kennis, het familielid, de yup die nog zoveel andere dingen wil, de ambitieuze die zich wil bijscholen, de sporter die moet trainen, de mantelzorger
En voor van alles:
de produktiviteit, het werkplezier, de arbeidsgeschiktheid, de doorstroming op de weg, de combinatie werk en zorg, de verdeling van de zorgtaken, de m/v-verhouding op de werkvloer, de gelijke carrièrekansen, het vrijwilligerswerk

En waarom denk ik nou toch dat heel veel vrouwen dit een briljant idee vinden en heel veel mannen absoluut niet?

Feest

Heb je oppas geregeld voor morgenavond?
Nee.
O.
Wilde jij gaan dan?
Ja...Jij niet?
Nou, ik ken er niemand.
Nee, ik ook niet, maar ik wil toch wel gaan.

Ga je nog?
Ik weet het niet. Het is naar weer en ik moet met de nachttrein terug.

Gaan jullie vanavond?
Ik heb niet zoveel zin, ik ken er niemand. Hij twijfelt nog. Gaan jullie?
Wij gaan.

Kun je vanavond oppassen?
Waarschijnlijk wel, hoe laat?
Half negen of zoiets, maar ik weet pas om half zes of we inderdaad weg gaan. Onhandig hè. Ik sms je nog. Als jij niet wilt of kunt dan hoor ik het wel.

Wil je nog gaan? Zij gaan ook. Dan wil ik ook wel. De oppas kan.
Ik heb meer zin om zo een fles wijn open te maken en straks de video van de Soprano's te kijken.
Ik eigenlijk ook. Maar ik voel me zo oud en suf als ik dat zeg.

Hebben besloten om toch niet weg te gaan. Tot vlgnde x!

Wij gaan nog een deuk in de bank zitten. Have fun!

Nog even over dat feest: als er allemaal mensen waren geweest die we kenden dan waren we wel gegaan, toch.

Ja, natuurlijk!

Papier

En wat doe je als je een week bent verstoken van internet?

Je leest een boek.
Je spelt de krant.
Je speelt een spel.

Je prijst het papier.

En wat doe je zodra je je eigen achterdeur weer binnenstapt?

Je pakt je laptop.
Je checkt je mail.
Je klikt op je favorieten.

Je vergeet je kinderen
(een boterham te geven).

Stil

De werkende moeder is de komende week een vakantievierende moeder.
Het blijft daarom even stil op het weblog.
Ondertussen wordt er hard gewerkt aan een nieuwe site. Details volgen.

Tot volgende week!

(En wat valt het weer tegen, dat wassen, uitzoeken en inpakken)

Blijf binnen

18:32 • 18-01-2007

Blijf binnen
In verband met de storm die het land momenteel teistert, wordt een ieder zeer dringend geadviseerd binnen te blijven. De verwachting is dat dit tot rond middernacht zal duren.

(Bron: www.crisis.nl)

En waar denk ik de hele dag aan?
Aan dat ene stel dat uitgerekend vandaag ging trouwen en zich de hele dag al bezorgd afvraagt of er wel iemand komt op het feest vanavond.
Ik ken ze niet hoor, de mensen die gaan trouwen, maar ze waren er ongetwijfeld maanden mee bezig, het geregel en gedoe heeft ze bijna hun huwelijk gekost voordat het werd gesloten en daarbij een hele sloot geld.
En nu komt er niemand, want iedereen moet binnenblijven van de regering.

Het laat me niet los.

Maar goed dat er geen Freud is die vertelt dat dit komt omdat er op onze trouwerij ook helemaal niemand was.

Opvoeden

Met kleine kinderen is het eigenlijk nog best makkelijk.
Als ze echt niet luisteren of iets doen wat niet mag, dan zet je ze even in de gang.
Of je dreigt dat ze het dagelijkse snoepje na het eten niet krijgen.
Of je wacht tot de dwarse bui over is gewaaid.
Misschien zijn deze methodes niet allemaal goedgekeurd door de opvoedpolitie maar ze helpen vaak wel.

Maar dan.
Wat doe je als leidinggevende of diens plaatsvervanger met een collega die niet luistert of die zich niet aan de afspraken houdt.
Je kunt hem moeilijk even op de gang zetten.
Of dreigen dat hij wordt gekort op zijn salaris.
Wachten tot de bui over is gewaaid, dat is ook geen optie. Het is laf en bovendien helpt het niet.

En dus bereid je je voor op een goed en indringend gesprek en dan hoop je er maar weer het beste van.
Maar het liefst zou je zijn ouders bellen om te vragen of ze dat willen gaan doen wat ze vroeger hebben nagelaten.
Hem een beetje opvoeden.

Marine

Jeanette Morang is hot.
Zij is de eerste vrouwelijke bevelhebber op een Nederlands oorlogsfregat.
Best een interview waard.

De verslaggever van verschillende regionale kranten begint zijn artikel zo:
Thuis voert zij liefdevol haar vijfjarige zoontje Filip zijn toetje. Op het werk is Jeanette Morang de baas op een schip met 174 bemanningsleden.

En hij sluit aldus af:
Alle aandacht, zelfs Klasgenoten belde, vindt Jeanette Morang overtrokken. ,,In Navo-verband kijken buitenlandse collega"s misschien even op, dan gaan we over tot de orde van de dag."
Net als bij het moederschap.

Een redacteur van NRC Handelsblad begint zijn verhaal zo:

Op de commandotoren hangt Jeanette Morang over de reling en streelt de grijze metalen romp van Hr. Ms. De Ruyter. ,,Strak en hoekig."

Mannelijke verslaggevers mogen vrouw met hoge functie bij marine interviewen.
Mannelijke verslaggevers raken helemaal in de war.

Blij

,,Ja!", kirde de man.
,,Het gaat heel goed met me. Ik heb vandaag kiddydag!''

Kiddydag!
Kiddydag!!??
Kiddydag!!!???

Dat woord moet verboden worden, dacht ik toen ik van het schoolplein af liep.
Het moet niet gekker worden.
Geen wonder dat mensen zich soms zo ergeren aan van die blije ouders die van die belachelijke taal uitslaan.

Maar na een tijdje werd dit gevoel verdrongen door de vraag waarom ik niet gewoon blij werd van deze blije vader met zijn blije woord en zijn ongetwijfeld blije kinderen.

Ik weet het niet.
Maar donderdag heb ik kiddydag!

Drank

Op het schoolplein vertelde een moeder dat haar partner al vijf jaar niet meer drinkt. Toen hij veel ging sporten merkte hij dat hij er last van had, van de alcohol in zijn bloed. Zij vindt het jammer. Ongezellig. Hij vindt dat onzin. Zij denkt dat je toch wat losser bent als je wat op hebt. Hij denkt van niet. ,,Maar ik trek gewoon een flesje voor mezelf open, hoor."

Er kwam een vriend langs. Hij wilde alleen maar thee. De avond ervoor had hij te veel gedronken op een nieuwjaarsreceptie en daar had hij de hele dag last van gehad. En waarom? Zoveel gezelliger werd hij er niet door. ,,Ik denk dat ik er maar helemaal mee stop."

Bij de kapper had een kapster een gesprek met een klant over mensen die zeggen dat het ongezellig is als je niet drinkt. Zijzelf had het gelukkig niet nodig, een wijntje of een biertje om een leuk gesprek te voeren op een verjaardag. De klant ook niet, gelukkig. ,,Ik ken veel mensen die heel ongezellig worden als ze hebben gedronken."

Een vriendin vertelde over een feestje waar een vrouw was die bij iedereen slecht lag. Veel mensen hadden haar nooit eerder gezien. ,,Maar ze kwam al dronken binnen."

Was het toeval dat het de hele week over drank ging, net nu ik dinsdagochtend wakker werd met een zwaar hoofd en een man naast me die bromde "dat ging weer lekker gisteravond, he", omdat ik op een nieuwjaarsreceptie weer eens geen maat had kunnen houden? Toen de bar toe was en er ook na veel zeuren geen nieuwe fles witte wijn meer openging, werd er een groot glas bacardi-cola voor me besteld. Dat was echt lekker maar thuis bleek dat het niet echt lekker was gevallen, zal ik maar zeggen.

Met de nodige zelfspot vertelde ik dit verhaal een dag of wat later tegen een gezelschap vrouwen, allemaal moeders met jonge kinderen. Net zoals ik. Maar halverwege vroeg ik me ineens af hoe dit verhaal viel, want ik bedacht me dat de meeste anderen waarschijnlijk nooit dronken zijn of aangeschoten. Dat bleek ook te kloppen. Of ze mij raar vinden, of misschien wel een beetje gek, of ze me beschouwen als een halve alcoholist of wellicht een hele, of minstens als een slechte moeder die het slechte voorbeeld geeft, dat weet ik allemaal niet. Misschien dachten ze wel helemaal niets. Misschien was ik wel de enige die dacht dat het misschien niet zo normaal is dat ik als 41-jarige moeder van twee kinderen geregeld naar huis zwalk.

Nou ja, verder ben ik gelukkig echt heel erg keurig.

Bijna

Bijna had ik hier geschreven hoe gelukkig ik vandaag was met het nieuwe paarsachtige satijnen dekbedovertrek en met het nieuwe satijnen fuchsia hoeslaken en met de nieuwe wcborstel voor boven en met de nieuwe wcborstel voor beneden.

Stel je voor, dan had ik mooi genomineerd kunnen worden voor het truttigste weblog van 2007.

Er staat niet wat er staat.

Er staat:
een schone geest
in een schoon lichaam
in een schoon huis

En er staat
een schone wcborstel
in het toilet

Maar dat laatste staat er natuurlijk niet.

Vuilniszakken

Hij verwisselt de vuilniszakken.
Zij doet de was in de wasmachine.

Hij draait nieuwe lampen in de lampen.
Zij legt de kleren klaar voor de kinderen.

Hij maait het gras.
Zij strijkt.

Hij regelt de klusjesmannen.
Zij regelt de oppassers.

Hij hangt de schilderijtjes op.
Zij pakt de tassen in van de kinderen.

Hij rijdt.
Zij leest de kaart.

Hij hakt het hout.
Zij maakt de badkamer schoon.

Hij loopt voorop.
Zij dacht dat ze geemancipeerd waren.

20.000

Volgens tellingen zijn er tot nog toe in Irak 2974 of 2975 Amerikaanse militairen gesneuveld. Het Amerikaanse ministerie van Defensie houdt dat aantal vooralsnog op 2957.
(bron: Nu.nl, eind december 2006)

Waar fouten zijn gemaakt, ligt de verantwoordelijkheid bij mij'', aldus Bush vanuit de bibliotheek van het Witte Huis. Hij verklaarde meer dan 20.000 manschappen extra te zullen sturen om rust te brengen in Bagdad en de opstandige provincie al-Anbar.
(bron: Trouw, 11 januari 2007)

Het zal je kind maar wezen.

Kransjes

Na de kassa stond er een groot rek met kerstkransjes.
Gratis mee te nemen
Ik zocht een pak met extra veel roze kransjes en stopte die in mijn tas. Toen keek ik even achterom om te zien of er geen bekenden waren.

Achter me liep een stel en de vrouw zei tegen de man:
Nou, dat geeft toch niet. Ze líggen er toch voor.

Vanmiddag kwam er een vriendinnetje van de oudste spelen en zij gaf het kransje na een minuscuul hapje terug. Een gegeven paard dat een gegeven paard is mag je vast wel in de bek kijken. Hier geldt de regel van de dubbele ontkenning, maar dan andersom, of zoiets.

Ondertussen kunnen die kransjes me gestolen worden.
Sinds vanmiddag denk ik nog maar aan
één ding.

Onmisbaar voor een hebberige werkendemoeder met een weblog, dacht ik zo.

Jammer dat ze niet in een rek achter de kassa liggen.

Ronde rok

Onze oudste heeft de broek vaak aan maar onze jongste is meer van de rok en de jurk.
Het was dan ook nogal merkwaardig dat ze gisterochtend heel moeilijk begon te doen toen haar vader haar aankleedde - onder hevig protest moest hij de rok over haar billen trekken.

Vanochtend dreigde dit tafereel zich te herhalen. Alleen was ik nu de pineut.

Waarom ze die rok dan niet aan wilde, vroeg ik.

Dat is een vierkante rok, zei ze.
En ik wil een ronde rok!

Een ronde rok??? Waarom wil je een ronde rok?

Anders ben ik toch geen prinsa-as?

Het kwartje viel en even later draaide ze helemaal blij rondjes in een zwierige rok en was ik alweer de prins (zo snel kan het gaan meester Pieter van Vollenhoven!).

Zoals het een goede moeder betaamt ben ik op mijn vrije dag meteen de stad in gegaan om een ronde jurk en een ronde rok voor haar te kopen.

Een prinsas verdient tenslotte een koninklijke behandeling.

Bellen

Wij stapten over naar Surfen en Bellen van Het Net want dat was goedkoper en dan konden we meteen draadloos internet nemen.

Het was even een geregel maar toen kwam er een monteur de homevox vervangen door de experia. Hij was tweeenhalf uur bezig maar toen hadden we ook wat: boven en beneden telefoon en overal internet.

Een week of wat later begon de telefoon beneden te kraken en op een gegeven moment deed -ie het helemaal niet meer. Het toestel boven deed het boven nog wel maar beneden niet meer, dus het lag aan de verbinding. We bekeken de kabels en de aansluitingen en de experia eens goed maar konden geen rare dingen ontdekken.
We belden de 0900-hulplijn van Het Net en kregen het advies om het vanwege de grote drukte later nog eens te proberen.

Toen deed ook de telefoon boven het niet meer.

Met mijn mobiele telefoon van de baas lukt het niet om 0900-nummers te bellen en dat kan ook niet met het mobieletelefoonpakket ('brons') dat mijn echtgenoot van de zaak heeft gekregen.

Een email gestuurd naar de helpdesk van Het Net en het probleem uitgelegd.

Vijf dagen later kregen we antwoord.

Geachte heer/mevrouw ,

Hierbij ontvangt u het antwoord op de door u gestelde vraag.

De problemen die u bij ons heeft gemeld zijn te complex om er met een e-mail afdoende op te kunnen reageren. Er kunnen namelijk meerdere oorzaken zijn. Wij adviseren u om telefonisch met onze Helpdesk contact op te nemen. Een van onze medewerkers kan de aangegeven problemen dan samen met u oplossen. Het telefoonnummer is 0900 - 1407 ( € 0,01 per minuut ). De Helpdesk is op werkdagen van 08.00 tot 22.00 uur en in het weekend en op feestdagen van 10.00 tot 17.00 uur geopend.


Met vriendelijke groet,

Het Net

Het is inderdaad een stuk goedkoper, Surfen en Bellen van Het Net.

Werken

Na goedkopere kinderopvang is er een nieuw lokmiddel gevonden om meer vrouwen (meer uren) te laten werken: flexibele werktijden, dus niet meer verplicht van negen tot vijf, en meer mogelijkheden om thuis te werken.

Eerlijk gezegd denk ik dat ook dit niet veel zal helpen.

Het is voor veel vrouwen economisch niet noodzakelijk om te gaan werken, of om meer te gaan werken.

Het werk moet concurreren met thuis, waar in het geval van de werkende moeder ook de kinderen zijn.
Meer werken betekent dus minder thuis zijn, minder tijd hebben voor de kinderen, maar ook voor huishoudelijke klusjes, sporten, winkelen en andere hobby's, voor allerhande schoolactiviteiten, voor vrienden, familie en kennissen.
Meer werken betekent ook meer stress door de combinatie van werk en zorg.
Meer tijd doorbrengen met collega's en de baas.

Daar moet dus heel wat tegenover staan.
Voldoening, energie, een goede sfeer, leuk werk, uitdagingen, inspraak en geld, bijvoorbeeld.

Eindelijk die salarissen van mannen en vrouwen maar eens gelijktrekken, zou ik zo zeggen. Of liever nog: vrouwen meer laten verdienen, het is lang genoeg andersom geweest.
En zorgen dat vrouwen evenveel - ach waarom niet méér - kansen hebben als mannen binnen een organisatie.
En vrouwen een belangrijkere stem geven bij allerlei belangrijke beslissingen.
Een einde maken aan dat mannetjesgedoe.

Duizend

Eerder deze week zijn we, nou ja, bent u, want ik tel zelf niet mee, samen door de duizendpageviewsgrens heen gegaan.
Gefeliciteerd!

In blogosphere is het natuurlijk helemaal niks, duizend pageviews in twee maanden, maar ik ben er blij mee.

Er kwamen hier sinds 9 november jongstleden 559 unieke bezoekers, gemiddeld 9 per dag, van wie er 393 (7 per dag) al eerder het weblog hadden bezocht.
En als ik de bezoekersteller moet geloven, dan is dat goed, als veel mensen nog eens terugkomen.

Hoopvol zijn ook de leuke reacties, maar er zijn ook mensen die het helemaal niks vinden.

Ondertussen weet ik het verder niet zo goed. Ik zie het zelf vooral als een sport, een vingeroefening, een hobby, om elke dag een stukje te schrijven dat van mezelf minstens een zes krijgt.
Aan de ene kant wil ik dat die stukjes gelezen worden, aan de andere kant vind ik het moeilijk om erover te vertellen.

Nou ja, wat ik eigenlijk wil vragen is dit

Guus

Met glinsterende oogjes en een gelukzalige glimlach op haar gezicht vertelt ze wat hij allemaal kan. En dat is veel.
Hij is de sterkste van de klas, hoor, en ook de ondeugendste, en als hij haar omver duwt dan vindt ze dat niet erg, dan moet ze daar om lachen - ze giechelt - en hij durft ook zoveel, hij zingt: hij vloog naar de maan/de maan was te heet/toen liet hij een scheet.

Of ik het geluid van de lachzak uit wil zetten. Ik kan het knopje niet vinden.
Of haar vader het geluid van de lachzak uit wil zetten. Hij zegt dat er geen uitknopje op zit.
Zij zegt dat ze de lachzak meeneemt naar school. Guus kan 'm wel uitzetten.

Er is iets mis met de sleutel van een zolderkast. Ik krijg de deur niet open.
Zij zegt dat ze zal vragen of Guus een keer komt spelen. Dan maakt hij de deur wel open.

Bestaat er misschien een Opzij voor 4-jarigen???

Afknappers

De afknappers van vandaag

1. Het doucheputje
(niet om wat er uit kwam maar om wat er niet uit kwam, nu loopt het water nog niet goed weg)
2. De man die naast me zat
(niet om die tot onder zijn oksels opgetrokken spijkerbroek maar om wat er aan zijn broekriem hing: een mobiele telefoon in een hoesje)

Morgen weer een dag

Geregel

Tien dagen vrij gehad, twee dagen gewerkt en het is al weer helemaal duidelijk wat het probleem is voor werkende moeders - het is niet het werken, het is al dat ge-re-gel.
In zo'n week als deze, school dicht, peuterspeelzaal dicht, man nieuwe baan, is het extra vervelend als vaste oppassers als opa en oma (ziek) of tante (kleine verbouwing) afvallen.
En dus was het gisteren weer een gerace om twee kinderen uit het werk op tijd, dat wil zeggen om half zes, bij de oppasmoeder op te halen, en toen moesten er ook nog boodschappen worden gedaan, echt fijn, met twee vermoeide meisjes, en vandaag was het helemaal een geregel met twee buurmeisjes die 's ochtends kwamen oppassen en ik die toen 's middags naar huis kwam en 's avonds weer terug ging naar het werk -
Wereldrampen zijn het natuurlijk niet maar het is alles bij elkaar wel een gedoe, en hoe je dat gedoe kunt voorkomen?
Ermee leren leven dat is het beste waarschijnlijk, en wachten tot het anders is en je jezelf tegen anderen hoort zeggen: geniet er maar van want voor je het weet hebben ze je niet meer nodig.

Prinses

Prinsessenjurk, roze muiltjes, kroon - en waag het niet haar naam te noemen. Zij is de prinsás! En haar vader is de prins. Of desnoods haar moeder.

Ze mogen iets kopen bij de supermarkt.
Ze kiezen een prinsessentijdschrift.
Op de terugweg in de fiets zien ze niets en niemand om zich heen, verdiept als ze zijn in de wondere wereld van prinsessen.

En wat wil je later worden?
Prinses.

Mijn oma zit hele dagen op hetzelfde plekje op de bank.
Zij leest Vorsten en andere bladen over koningshuizen.
Als ze ze uit heeft, begint ze gewoon opnieuw.
Als mijn opa zegt dat ze zelf nog eens een prinses wordt, dan begint ze helemaal te glimmen.

Jm/Mm

Daar lag ik met een meisje in mijn armen, met lichtblauwe babypakjes in de kast en een jongensnaam in mijn hoofd.
Toen de tweede weer een meisje was vroeg iedereen aan de vader of hij het niet erg vond. Nee, hij vond het niet erg.
Ik vond het erger. Maar dat wilde niemand weten.

Nog altijd is het gek om te horen dat ergens twee jongens worden geboren en nog gekker is het als zo'n moeder zichzelf een echte jongensmoeder noemt.
Want die echte jongensmoeder, dat was ik.

Al snel had ik me verzoend met mijn lot.
Meer dan dat.
Je kunt ook moeilijk anders, trouwens. En je weet ook niet hoe het anders was geweest.

Maar gisteren, toen de straten waren vergeven van rotjochies met rotrotjes toen kwam het uit de grond van mijn hart - Wat ben ik blij dat we twee meisjes hebben.

En nu weet ik het zeker.
Ik ben een meisjesmoeder.