Soepgroente

En na het vorige stukje zat er de hele dag een gedicht in mijn hoofd, van Hanny Michaelis, een van mijn favoriete dichteressen.

En dat zij nu juist...


(Op deze aarde
waar altijd wel ergens
gevochten wordt en gemoord
gekrepeerd en honger geleden,
zijn zonderlingen te vinden
die soepgroente op het brood eten
en anderen die zich moed indrinken
om een muis dood te slaan.
Maar vreemder zijn de miljoenen
die in alle gemoedsrust nieuwe
mensen maken en veronderstellen
dat men zijn ouders dankbaar is.)